Mohamed
Mohamed werkt 2 jaar bij Stichting Maatschappelijke Opvang Helmond op de timmerwerkplaats. Hiervoor heeft hij heel veel verschillende dingen gedaan, van straten maken, tot schoonmaken. Mohamed draait nergens voor om. Inmiddels woont Mohamed 30 jaar in Helmond. Op zijn 16 vertrok hij vanuit Tanger, Marokko, zodat zijn ouders in Helmond konden werken als gastarbeider. Hij leerde de Nederlandse taal snel en hielp mede arbeidsmigranten met vertalen. Ondanks dat Mohamed al meerdere inburgeringscursussen heeft gevolgd is het nog niet gelukt om een Nederlandse nationaliteit te krijgen. Dit komt doordat hij erg nerveus wordt bij het maken van toetsen. Zijn ultieme droom is om deze als nog te behalen. “Ik voel me een Nederlander, alleen zo wordt ik nog niet gezien.” Het niet hebben van de Nederlandse nationaliteit heeft in het leven van Mohamed veel gevolgen gehad. “Ik ben geen crimineel, ik ben nooit in aanraking geweest met de politie. Ik werd voor mijn gevoel in die tijd wel zo behandelt. Ik had op een bepaalt moment in mijn leven zelfs geen toegang meer tot de zorg.” Mohamed heeft zich door deze periode heen geworsteld. Gelukkig wist hij de weg naar zelfredzaamheid terug te vinden en woont hij nu weer op zichzelf. “ik blijf altijd gewoon hoe ik ben, de wereld verandert maar ikke niet.”
Mohamed is een warm mens, heel hartelijk en echt behulpzaam. “In Marokko helpen we elkaar, bieden we eten en drinken aan en eventueel een slaapplaats als dit nodig mocht zijn. Dit heb ik vanuit mijn opvoeding meegekregen. Ik sta altijd klaar om te helpen. Tot op zekere hoogte natuurlijk, ik moet nu zelf niet in de problemen komen.” Op de werkplaats voelt hij zich ‘thuis’. Mohamed leeft van dag tot dag. Hij heeft nog veel verdriet over het gemis van zijn kinderen. Het allerliefste zou hij dicht bij hen in de buurt wonen, zodat hij vaker bij hen kan zijn.