Somebody’s trash is somebody’s treasure

“Een lange afstand tot de arbeidsmarkt.” Echt niet! “Wij zijn ook mensen met eigen dromen en talenten.” Vooroordelen kennen we in vele soorten en maten, van positief tot negatief. Vooroordelen zijn het gevolg van stigmatiseren. Dit is het kenmerken van een mens, groep mensen of organisatie. Vooroordelen zijn vaak onwaar en super hardnekkig!

 Vooroordelen zijn aangeleerd. Zo leren we bijvoorbeeld dat bepaald gedrag, of uiterlijk bij een bepaalde persoonlijkheid hoort. Ik leerde uit verschillende persoonlijke ervaringen dat deze stigma’s diepgeworteld zijn in onze maatschappij. 

Begin dit jaar werd ik uitgenodigd om een gastles te geven op een middelbare school in de regio. Leerlingen benoemde een handje vol aan vooroordelen over de mensen die bij ons werken. Een van deze vooroordelen was “Je moet wel je best doen op school, anders kom je op de dagbesteding terecht.” Of “De mensen die werken op de dagbesteding zijn laagopgeleid.” Beide volkomen onwaar. Er werkt een heel erg gevarieerde groep mensen bij Skôn. Dit zijn vooroordelen die onbewust meegegeven worden aan jongere generaties. Hoe dit precies overgedragen wordt? Geen idee! Wel weet ik dat uitsluiting hierdoor instant blijft.

 Ook wordt er over mensen gezegd dat deze mensen een lange afstand tot de arbeidsmarkt hebben. Dit is onwaar! In het geval van de mensen die werken op de werkplaats van SMO regio Helmond werken mensen aan opdrachten die voortvloeien vanuit de arbeidsmarkt. De mensen zijn dus onderdeel van het arbeidsproces. Op de werkplaats waar Skôn wordt gemaakt werken hele creatieve, grensverleggende, hard werkende mensen. Het is daarom wenselijk om dit (voor)oordeel bespreekbaar te maken.

 Net zoals ik niet alleen mijn hazenlip ben zijn de mensen die met ons werken niet alleen hun verslaving of hun persoonlijke diagnose. Zij zijn veel meer dan dat. Bovenal mensen met dromen en talenten!

 Waarom oordelen we nu zo graag? Nou dat antwoord is vrij simpel. Ons brein wil graag antwoord hebben op de vraag waarom iets gebeurt, of waarom iemand iets doet. Daarnaast lijkt oordelen ook functioneel. Op de korte termijn levert het ons verbinding op met de groep mensen waar wij graag bij willen horen. Op de lange termijn neem je afstand van je eigen normen en waarden. Er niet bij horen kan gevoelens van verdriet en eenzaamheid met zich mee brengen (Brown, 2018). Mensen die vaker te maken krijgen met stigmatiseren ervaren een aantal nadelige gevolgen zoals; een lager zelfbeeld, minder zelfvertrouwen, minder hoop en een lagere kwaliteit van leven (Van Erp e.a., 2019). Dit is de directe impact op de mens van stigmatisatie. Daar blijft het helaas niet bij. Ook in de maatschappij ervaren we zeer nadelige gevolgen.

 Wat zijn nu eigenlijk de lange termijn effecten in de maatschappij van stigmatiseren? Eerder in deze blog kon je al lezen over het stigmatiseren van een groep mensen. De gevolgen van het benoemen van een groep mensen maakt de groep juist kansarmer. De drempel om door te stromen naar betaald werk wordt hierdoor juist verhoogd. Ook krijgen mensen te maken met het stigmatiseren door hulpverlening en blikken vol medelijden uit de maatschappij. Dit resulteert in uitsluiting dat uiteindelijk leidt tot talentverspilling. Mensen met minder kansen blijven hierdoor kansarm en krijgen niet de mogelijkheid om hun talenten tot bloei te laten komen.

 Hoe skôn zou de wereld eruit zien als we ieder talent zouden benutten?

 Ontdek het hele Skôn verhaal op de Dutch Design Week 2022. 22 tot 30 oktober

@Piet Hein Eek (het perron), Halvemaanstraat 30, Eindhoven.

Met enthousiaste groet,
Meggy

Meggy

“Ooit werd er tijdens een sollicitatiegesprek tegen mij gezegd dat ik wel veel doorzettingsvermogen zou hebben door mijn schisis (lees hazenlip). Nou doorzettingsvermogen heb ik! Maar ik weet niet of dat een verband heeft met mijn litteken.” Aldus Meggy Smulders.

Als klein meisje wist Meggy het; ze wil vormgeven. Vormgeven kan op vele verschillende manieren. En dat is uiteindelijk gebleken. Na een omweg en het aanleren van verschillende vaardigheden is ze weer terug bij wat haar hart het liefste doet. Meggy werkt nu voor de werkplaats als vormgever werk & product. Skôn is dus ook het initiatief wat op Meggy’s lijf geschreven staat. Het ontwikkelen van werk, merk, product, verbinding, businesscase en het vertegenwoordigen van de stem van skôn mensen maakt het werk voor Meggy heel waardevol. Ze is heel blij dat Skôn nu eindelijk is opgericht. “Ik had veel doorzettingsvermogen nodig om iedereen enthousiast te krijgen over Skôn.” 

Meggy ziet het als haar taak om de verbinding tussen de maatschappij te herstellen en stigmatisatie tegen te gaan. Zodat er uiteindelijk zelfvertrouwen gewonnen wordt. “Als een skôn mens in zijn/haar kracht staat levert dit vanzelf resultaat op.” Skôn maakt dat mogelijk.